|
Moi |
picca's |
Wierook
Wierook
door de jaren heen
Wierook wordt als sinds de
oudheid door de mens gebruikt. Van de oude Egyptenaren is bekend dat
zij kruiden en houtsoorten van verre haalden en droogden om ze
vervolgens te verbranden, waarbij de meest uiteenlopende, heerlijke
geuren vrijkwamen. In het Hindoeïsme maakt wierook een
belangrijk deel uit van alle ceremonies, evenals in het Jodendom waar
zelfs in de heilige geschriften een wierookrecept te vinden is voor
wierook die geofferd moet worden.
Dat wierook al zo lang en zo weid verspreidt gebruikt wordt maakt wel duidelijk hoe belangrijk wierook is voor de spirituele beleving van de mens. Of de wierook nu gebrand werd als offer, om de stank van offers te verdrijven of om ruimtes te zuiveren van negativiteit, bij bijna elk ritueel werd wel wierook gebrand.
Als je het woord Wierook zou vertalen krijg je iets als 'Heilige Rook'. De wierook werd vroeger tenslotte ook gebruikt bij rituelen en heilige diensten. De functie van de wierook was simpelweg een offer brengen aan god(en), want, zo geloofden de oude Egyptenaren, geen enkele god zou de plezierige geuren van de rook weigeren. Een andere functie van de wierook was het vergemakkelijken van het in ‘trance’ of ‘alpha’ geraken, een ander bewustzijnsniveau waarop veel meditatie en spiritueel werk zich afspeelt.
Het branden van wierook heeft zich de afgelopen jaren daarnaast ook steeds meer ontwikkeld tot iets voor de gezelligheid of iets dat gedaan wordt om een bepaald effect te krijgen op je geestelijke gesteldheid, elke wierookgeur heeft een eigen werking daarop, zoals in de lijst hieronder of in de lijst van oliën duidelijk maken.
Wierook
branden
Bij
het branden van wierook moet je met een aantal zaken rekening houden.
Om te beginnen, wat voor vorm heeft de wierook? Zijn het
staafjes, kegeltjes, korrels of is het losse wierook?
Staafjes en
kegeltjes zijn het makkelijkst te branden omdat de wierook in deze
vorm al vermengd is met een makkelijk brandbare substantie. Je kunt
de kegeltjes op een vuurvast schoteltje of in een kommetje zetten en
de staafjes in een kommetje of kopje met zand steken, je kunt
natuurlijk ook voor beiden gebruik maken van een
wierookhoudertje/brandertje dat in de meeste New Age winkels te
krijgen is. Als je deze wierook wilt branden steek je het topje van
het kegeltje of staafje aan, wacht je tot het begint te smeulen en
blaas je de vlam uit. Wierook ruikt namelijk anders wanneer het
smeult dan wanneer het echt verbrandt wordt.
Als je korreltjes of losse wierook wilt branden heb je echter een wierook vat nodig. Zo’n vaatje is voor het thuisgebruik meestal niet erg groot en bestaat uit een onderstuk, een deksel en heeft meestal enkele kettingen om het vat aan te dragen of mee rond te zwiepen omdat het vaatje nogal heet kan worden tijdens het branden van de wierook. Het onderste deel vul je voor een stuk met zand, hierin maak je enkele groeven. Vervolgens leg je er een kooltje op, deze zijn in de meeste New Age winkels te krijgen en er zit een brandbare stof in die ervoor zorgt dat het kooltje goed smeult. Door de groeven in het zand krijgt het kooltje ook van de onderkant lucht. Het kooltje moet niet echt branden, als in het begin de randen smeulen en langzaam aan wit worden is het goed. Op dit kooltje leg je je wierook, die dan mee gaat smeulen, vervolgens gaat het deksel erop. Als je wilt kun je met het vaatje rondgaan om de geur door de kamer(s) te verspreiden, dit gebeurt meestal bij huisreinigingen. Tijdens het branden is het af en toe nodig ervoor te zorgen dat de wierook voldoende lucht krijgt. Dat kan door het deksel een paar keer op en neer te laten gaan of door wat lucht erheen te wapperen.
Als je zelf wierook gaat maken is het het makkelijkst om dat in de korrel of losse vorm te doen, maar door een aantal nieuwe, brandbare mengsels is het nu ook mogelijk om dat in staaf of kegelvorm te doen hoewel dat iets moeilijker is.
Welke wierook branden?
Welke wierook je gaat branden is afhankelijk van de functie van de wierook en welke wierook je zelf lekker vindt ruiken.
Als je de wierook brandt voor de gezelligheid maakt het niet veel uit welke wierook je verbrandt, dan is het het belangrijkste dat je de geur prettig vindt en er geen last van hebt sommige geuren (zoals bijvoorbeeld patchouli) kunnen bij sommige mensen hoofdpijn veroorzaken, als je daar last van hebt zou die geur dus geen goede keuze zijn.
Als je de wierook gebruikt als steun bij het mediteren maakt de geur ook niet veel uit, maar enkele wierooksoorten zijn er iets beter voor geschikt dan anderen.
Als je de wierook brandt bij een bepaald ritueel, of om te genezen, is het het verstandigste om iets meer over de werking van de wierooksoorten te weten te komen en de wierookkeuze aan te passen aan het werk dat je gaat verrichten. Aan het einde van deze pagina geef ik een overzicht van de meest gebruikte wierooksoorten en hun belangrijkste functies, hoewel de meeste soorten meerdere functies hebben.
Zelf
wierook maken
In
het geval van losse wierook is het niet moeilijk om deze zelf te
maken. De kruiden, bladeren en vruchten die je wilt gebruiken worden
geplukt en gedroogd. Het drogen kan door ze samen te binden en ze op
een warme, droge plaats te hangen of ze in een oven te leggen die op
de laagste stand staat. Als je de zaadjes moet hebben is het aan te
raden bij het drogen een (papieren) zakje om de kruiden heen te doen,
met de bovenkant van de kruiden onderin het zakje. Op die manier
vallen de zaadjes namelijk in de zak in plaats van op de grond als ze
gedroogd zijn (meestal vallen ze dan vanzelf uit). Bladeren, takjes
en bloemen kunnen verpulverd worden met een vijzel zodat ze beter te
doseren zijn. Als je die losse wierook ingrediënten wilt binden
tot korrels kun je daarvoor harsen gebruiken. Met name arabische gom
is hiervoor zeer geschikt. Stamp de hars mbv een mortier fijn en los
ze op in een heel klein beetje water (niet te veel want dan wordt het
te vloeibaar en heb je er niets aan), als je zo een hele dikke
stroopachtige substantie hebt verkregen meng je je ingrediënten
erdoorheen en maak je er kleine korrels van die je laat drogen.
Het maken van staafjes en kegeltjes is een hele andere zaak. De kruiden worden net als voorheen gedroogd en heel erg fijn gemalen, dan gemengd met een plakkerige, brandbare substantie die wordt uitgesmeerd tot een vel. Dit wordt een tijdlang gedroogd en dan op staafjes of tot kegeltjes gerold en dan gaat het drogen weer verder tot de wierook helemaal hard is.