|
Moi |
picca's |
Wat is Wicca?
Hekserij
vroeger
Vroeger was er in elk dorp wel een 'Heks' te
vinden. Een vrouw of man (maar meestal een vrouw) die van alles
afwist van zaken als genezen, het voorspellen van de toekomst en soms
zelfs van Magie. Het genezen kon gebeuren op verschillende manieren:
door het gebruik van kruiden, met kristallen, door Magie of door
andere hulpmiddelen. Zo was het bijvoorbeeld gebruik om met bepaalde
feesten tussen twee vuren door te rennen om zo ziekten die men zou
kunnen krijgen te verbranden. Deze Heksen waren meestal de enige
genezers in een dorp aangezien de 'reguliere' medische wetenschap nog
niet ver ontwikkeld was. Hierdoor genoot een Heks destijds een hoog
aanzien bij de dorpsbewoners. Daarnaast waren er Heksen die meer met
Magie werkten, zo kon je bij havensteden vaak 'windknopen' kopen
waardoor een schipper nooit zonder wind op zee zou zitten (en wind is
wel zo handig als je een zeilboot hebt). Van deze vormen van Magie
zijn zelfs in onze tijd nog veel bekend, tegenwoordig worden ze
volksMagie of bijgeloof genoemd.
Het hoge aanzien dat de Heksen hadden
veranderde echter gelijdelijk met de komst van het Christendom.
Hiervoor zijn twee hoofdredenen:
1. Volgens het Christendom was
het gebruik van Magie verboden. Veel Heksen gebruikten echter Magie
of geneesden op andere (voor de Christenen onverklaarbare) wijzen,
omdat ze het niet kenden werd ook dit afgedaan als Magie. Doordat men
de 'krachten' van de Heksen niet begreep was de Kerk er bang voor,
zoiets kon alleen maar door de Duivel of door God worden gedaan en
aangezien de Kerk God vertengenwoordigde moestend de Heksen dus wel
met de Duivel samenwerken.
2. Met de komst van het Christendom
werd de samenleving patriarchaler en waren bepaalde beroepen zoals
'arts' en 'verloskundige' alleen nog maar voor mannen. Deze beroepen
werden echter al eeuwen door de Heksen beoefend en zij waren niet
bereid er zomaar mee te stoppen.
En zo begon de machtsstrijd,
enerzijds om de 'Duivelaanbidsters' te verdelgen, anderzijds om de
positie van de man (natuurlijk allen Christenen) te versterken. Het
is dan ook te zien dat ca. 80 procent van de personen die om
beschuldigingen van Hekserij ter door veroordeeld zijn vrouwen zijn
en slechts 20 procent mannen.
Wicca nu
Toen
in Engeland in 1950 de wet tegen Hekserij werd opgeheven (tot die
tijd was elke vorm van Hekserij, jezelf Heks noemen, het beoefenen
van Magie, etc... strafbaar) richtte Gerald Gardner zijn Coven op.
Gardner beweerde te zijn ingewijd door een familie die de
Heksentraditie uit de oudheid in leven had gehouden, ondanks de
inquisitie en jarenlange vervolging van Heksen. Gardner heeft de
kennis die hij zo verkregen heeft over de Hekserij verwerkt tot een
religie, de Wicca. Veel delen ontbraken echter, waren door de jaren
heen verloren gegaan. Om de Wicca toch kompleet te maken heeft
Gardner veel geleend van 'aanverwante' tradities zoals de
vrijmetselaars en de rituele magiërs. De traditie die Gardner zo
heeft opgericht wordt de Gardneriaanse traditie genoemd. Zo is er de
Alexandrijnse traditie (die meer nadruk legt op het rituele
gebeuren), de Dianic traditie (een zeer feministische stroming
waarbinnen vaak alleen in de Godin geloofd wordt), Greencraft Wicca
(waar de nadruk wordt gelegd op de natuur en het Goddelijke daarin).
Het geloof:
Wicca
is op de eerste plaats een religie. Wat deze religie inhoudt is
echter moeilijk te zeggen. Dit komt doordat de Wicca geen
openbaringsreligie is. (een openbaringsreligie is een geloof waar een
'heilig boek' bestaat waarin uitgelegd wordt wat je geloven moet als
je tot dat geloof wilt horen). Wicca is een belevingsreligie, dat wil
zeggen dat het belangrijkste is hoe je zelf het Goddelijke beleeft.
Er zijn echter een aantal min of meer vaste punten te vinden:
Geloof in het Goddelijke. Voor de
meeste Wicca's is er één groot goddelijke geheel maar
zijn er veel manieren om naar dat Goddelijke te kijken, ofwel er zijn
veel aspecten aan het Goddelijke. De meesten zien met name een
mannelijk en een vrouwelijk aspect, de God en de Godin. Anderen zien
veel meer aspecten en geven elk aspect een naam en elk aspect wordt
zo een God of een Godin op zich. Dit is iets wat je bij veel oudere
culturen terug ziet, de Grieken, Kelten, Noren en Egyptenaren kenden
velen Goden en Godinnen die elk voor een deel van het Goddelijke
staan.
Belangrijk is het te onthouden dat ongeacht hoe het
Goddelijke genoemd wordt, de meesten in het Goddelijke geheel
geloven, ongeacht of ze het nu een naam van een God/Godin geven of
niet.
Reïncarnatie. Hoewel niet universeel in het Wicca
geloof is de Reïncarnatie leer (ofwel het geloof dat je geboren
wordt, sterft en weer geboren wordt) wijd verspreidt onder de
Wicca's. Maar ook hier worden de details door iedere Wicca zelf
ingevuld. De één zal geloven dat we alleen als mens
incarneren, de ander kan weer geloven dat we even goed als dieren
kunnen incarneren.
Het Goddelijke is overal, om ons heen en in
alles dat leeft. Dit maakt de natuur tot iets dat bezielt is door het
Goddelijke zelf. Dieren en planten maken deel uit van het Goddelijke
en we moeten er verantwoordelijk mee omgaan. De aarde is niet een
'verbruiksproduct' dat we naar behoeven kunnen gebruiken tot het op
is. De Aarde maakt deel uit van het Goddelijke, zij zorgt voor ons en
voorziet ons in het voedsel en water dat we nodig hebben en wij
moeten verantwoordelijk met haar omgaan.
Magie:
De meesten
mensen voelen zich tot de Wicca aangetrokken door de Magie. Wicca's
geloven in Magie, dat ze door het uitvoeren van bepaalde handelingen
de wereld om hen heen kunnen beïnvloeden. Voor velen is dit
interessant en dat willen ze ook wel eens proberen. Een van de meest
gestelde vragen is dan ook: 'kan ik zorgen dat x verliefd wordt op
mij?'. Het antwoord is ja, het kan. Maar als dit is wat je zoekt is
Wicca niets voor jou. Een Wicca is gebonden aan twee strenge regels
en nooit nooit nooit mag Magie gebruikt worden om anderen te schaden.
Als je een ander verliefd op je laat worden neem je zijn/haar vrije
wil weg en daar schaadt je die persoon mee. Volgens de Wicca regels
is dit ten strengste verboden, en kan het zelfs ernstige
consequenties hebben (voor meer info zie: Wiccan
Rede)
Daarnaast is het
uitvoeren van een Magisch ritueel veel werk en moeilijk te leren. Het
is veel meer dan het oplezen van een rijmpje. Het rijmpje op zich kan
wel in het ritueel voorkomen maar heeft geen kracht op zich. Daar
komt veel meer bij kijken en dat leer je niet zo snel.
Organisatie:
Voor
alle Wicca's geldt dat ze geen hoogste autoriteit erkennen zoals
bijvoorbeeld een Paus. Binnen de Wicca is iedereen gelijk aan elkaar,
en hoewel er binnen Covens een gradensysteem bestaat betekent het
niet dat een tweede of derde graads Wicca beter of meer is dan een
eerste graads Wicca, alleen dat die persoon meer over de traditie van
het Coven geleerd heeft. Wicca's organiseren zich tegenwoordig op
voornamelijk twee manieren:
Covens: dit zijn groepen van
Heksen die meestal een gemeenschappelijke traditie volgen. Het Coven
wordt geleid door een Hogepriester en een Hogepriesteres, twee
personen (meestal de meest ervarenen) die meestal zowel de
organisatorische taken hebben als de leidende taak binnen een
ritueel.
Hoewel het heel erg moeilijk is om er een schatting van
te geven vermoedt men dat ca. 30% va de Wicca's in een Coven zit. Het
voordeel is dat je een groep mensen hebt waarmee je je geloof kunt
delen, dat je iemand hebt waar je met je vragen naartoe kunt en dat
je 'niet alleen' bent. Sommigen zien er ook nadelen in omdat elk
Coven een traditie heeft en die traditie niet overeen hoeft te komen
met wat die persoon zelf voelt of geloofd.
Solitairen: dit zijn Wicca's
die besluiten om het alleen te doen. Ze behoren niet tot een Coven en
meestal halen ze de informatie die ze nodig hebben uit boeken, van
het internet of van andere Wicca's. Soms richten ze zelf een groep op
(dat al dan niet Coven kan heten) met andere solitairen. Dit pad is
vaak veel moeilijker te begaan omdat de meesten niemand hebben waar
ze met hen vragen naartoe kunnen, niemand kennen die geloofd wat zij
geloven. Maar het is ook een pad waarin veel meer vrijheid ligt,
vrijheid om in rituelen te verwerken wat je zelf geloofd en voelt.
Dit laatste kan een reden zijn om niet tot een Coven toe te treden,
een andere reden kan zijn dat Covens vaak moeilijk te vinden zijn en
meestal niet echt 'om de hoek liggen', je zult vaak ver moeten
reizen.